Κυκλοφορεί η Ρήξη Δεκεμβρίου

Ρήξη, η εφημερίδα του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου

Κυκλοφορεί το Σάββατο το νέο φύλλο της Ρήξης. Την Ρήξη μπορείτε να την βρείτε μέχρι τις αρχές Ιανουαρίου στα περίπτερα όλης της χώρας, όπως και στα γραφεία του Άρδην σε Αθήνα (Ξενοφώντος 4) και Θεσσαλονίκη (Δαναΐδων 7), καθώς και στο Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο (Θεμιστοκλέους 37, Εξάρχεια). 

Διαβάστε στην Ρήξη:

Αφιέρωμα: 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Άρδην 

Πολιτικές προοπτικές του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου

Απολογισμός της 2ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του Άρδην

Δημοσιεύονται οι χαιρετισμοί των:

Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη: Όχι πλέον
«πατριωτική αριστερά» αλλά «δημοκρατικός πατριωτισμός»

Ρούντι Ρινάλντι: Να χτίσουμε το κίνημα από την αρχή

Βαγγέλη Πισσία: Για έναν κοινωνικό-δημοκρατικό πατριωτισμό 

Βασίλη Ασημακόπουλου: Δημοψήφισμα για το Μακεδονικό

Πολιτική:

Γιώργος Ρακκάς: Ο Αλέξης στο Αλεξάνδρειο – η δημοκρατία σε προσαγωγή

Γιάννης Ξένος: Η μπάμπουσκα Πετσίτης

Μανώλης Εγγλέζος – Δεληγιαννάκης: Καταλήψεις που γεννούν ελπίδα

Τάσος Αναστασίου: Δεν πέφτουν εύκολα

Δημήτρης Ναπ. Γιαννάτος: Η μνησίκακη εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ

Οικονομία:

Νίκος Ντάσιος: Πρώτος μεταμνημονιακός (;) Προϋπολογισμός

Ελευθέριος Τζιόλας: Υπάρχει θετικό αύριο για την ελληνική οικονομία;

Ενέργεια:

Δημήτρης Μπούσμπουρας: Τι συμβαίνει στον ενεργειακό σχεδιασμό;

Κίνημα Άρδην: Η αντίσταση και η αλληλεγγύη νίκησαν, Το Κέντρο Πολιτικής και Πολιτισμού «Ρήγας Βελεστινλής» θα παραμείνει για έξι χρόνια ακόμα στον χώρο του.

Διεθνή:

Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Τα κίτρινα γιλέκα και η ενεργειακή μετάβαση

Βασίλης Στοϊλόπουλος: Η Σύνοδος Κορυφής του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή

Πολιτισμός:

Κωνσταντίνος Κουρτίδης: Ελληνιστικές επιρροές στην τέχνη της Άπω Ανατολής

Ιωάννης Μιχαλακόπουλος: Τα Στροφαδονήσια των συμβολισμών και της λήθης…

Επιστήμη:

Χρίστος Δαγρές: Ολοταχώς προς τον μετάνθρωπο

Λησμονημένες Ιστορίες:

Κωνσταντίνος Μαυρίδης: Τεντ Καζίνσκυ ή Γιουναμπόμπερ

Βιβλίο: 

Σπύρος Κουτρούλης: Ο «Βασίλης ο Αρβανίτης», ο Σολωμός Σολωμού και ο Κ. Κατσίφας

Κινηματογράφος: 

Κωνσταντίνος Μπλάθρας: Γυναίκες που περάσατε από ’δω & Κλέφτες
καταστημάτων

…και άλλα πολλά

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα και Ευτυχισμένη η νέα χρονιά

Tα φετινά Χριστούγεννα ας αναστήσουν το χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων, ας ζεστάνουν τις παγωμένες καρδιές τους και ας χαρίσουν σ’ αυτούς που αγωνίζονται την ζωή που τους αξίζει.

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα και Ευτυχισμένη η νέα χρονιά.

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ «ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΡΙΤΣΗΣ»

62 νέα παγκάκια, πέραν των 100, που είχαν τοποθετηθεί το καλοκαίρι, μπήκαν στο Μητροπολιτικό Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» κατά μήκος της μεγάλης λίμνης, καθώς και στην πλατεία συντριβανίου για τους επισκέπτες του.
Παράλληλα συνεχίζονται οι εργασίες – παρεμβάσεις. Συγκεκριμένα και η είσοδος του Μητροπολιτικού Πάρκου από την οδό Σπ. Μουστακλή είναι πλέον φρεσκοβαμμένη. Σε λίγες μέρες πρόκειται να ολοκληρωθεί το βάψιμο και στις υπόλοιπες εισόδους, που δεν είχαν βαφτεί εδώ και πολλά χρόνια.
Στο μεταξύ, έτοιμη προς παράδοση είναι η μια από τις δυο αίθουσες -η δεύτερη υπολογίζεται ότι θα έχει ετοιμαστεί εξ ολοκλήρου την ερχόμενη βδομάδα- στην Οθωνική αυλή. Στόχος είναι οι δύο χώροι να φιλοξενούν επιστημονικές συναντήσεις, σεμινάρια, εκθέσεις, συνεδριάσεις και εκδηλώσεις. Οι δυο αίθουσες θα παραχωρούνται με ευθύνη του Φορέα Διαχείρισης του Πάρκου «Αντώνη Τρίτσης».
 https://antilogos.net

Καματερό: Αγνοούνται...δρόμοι, πεζοδρόμια και προτομές!

 

Μία μικρή βόλτα να κάνεις στις γειτονιές του Καματερού  και θα διαπιστώσεις ότι εκτός από το γνωστό και χρόνιο πρόβλημα με την καθαριότητα και τα σκουπίδια υπάρχει και η υποβάθμιση στον Δήμο μας σε έργα οδοποιίας και πεζοδρόμησης.
Να θυμίσουμε, ΔΩΔΕΚΑ χρόνια (12)  στους Αγίους Αναργύρους και ΟΚΤΩ χρόνια (8) δήμαρχος στο Καματερό ο κ. Σαράντης με μηδενικό έργο.

Πεζοδρόμια ανύπαρκτα  ή διαλυμένα, δρόμοι γεμάτοι λακκούβες και με πολλές  κακοτεχνίες, αποτελούν πηγή κινδύνου για την ασφάλεια των πεζών όσο και για εκείνους που οδηγούν αυτοκίνητο.
Αν τύχει και βρέξει τότε ο κίνδυνος μεγαλώνει ακόμη περισσότερο αφού τα προηγούμενα χρόνια στο Καματερό ζήσαμε πολύ δυσάρεστες καταστάσεις.
Σε κεντρικούς δρόμους του Γεροβουνού, του Άτταλου και άλλων συνοικιών του Καματερού οι κάτοικοι βιώνουν την συνεχή υποβάθμιση, η ασφάλεια των πολιτών από τις ανύπαρκτες διαβάσεις, τα χαλασμένα πεζοδρόμια και την κακή ποιότητα των δρόμων είναι τεράστιος και δεν φαίνεται φως στο τούνελ.
Μάλιστα το φαινόμενο αυτό παρατηρείται έξω από σχολεία, νηπιαγωγεία, αθλητικούς χώρους  δηλαδή σε μέρη που είναι πολυσύχναστοι από παιδιά και γονείς.

Απολογισμός 2ης πανελλαδικής συνδιάσκεψης κινήματος Άρδην

Απολογισμός 2^ης πανελλαδικής συνδιάσκεψης κινήματος Άρδην

Ολοκληρώθηκε το Σάββατο το βράδυ με επιτυχία η 2^η πανελλαδική συνδιάσκεψη του κινήματος Άρδην. Η πρώτη, ανοιχτή συνεδρία είχε τον χαρακτήρα ενός οργανωμένου διαλόγου, πάνω στις προοπτικές συγκρότησης του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου, στον οποίο και ανταποκρίθηκαν κόμματα, οργανώσεις, συλλογικότητες και προσωπικότητες, με τοποθετήσεις ουσιαστικές πάνω στο πλαίσιο συζήτησης (βλ. Πολιτικές προοπτικές του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου) που κατατέθηκε από την εισήγηση του του Άρδην, που αποτελούσε δημιούργημα συλλογικής επεξεργασίας του κινήματος και παρουσιάστηκε από τον Γιώργο Καραμπελιά. Παρενέβησαν  με τοποθετήσεις και χαιρετισμούς οι εξής:
Μάριος Γεωργιάδης  – αντιπρόεδρος της Βουλής – βουλευτής Ένωσης Κεντρώων
Μανώλης Μηλιαράκης – επίτιμος πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας
Νίκος Βασιλειάδης – πρόεδρος Ελεύθερης Πατρίδας
Δημήτρης Στρατούλης – μέλος Π.Γ. της ΛΑΕ
Ρούντι Ρινάλντι – εκδότης εφ. Δρόμος της Αριστεράς – ΚΟΕ
Μιχάλης Πατσίκας – Ανένδοτος Αγώνας για την Δημοκρατία και την Μακεδονία
Δαμιανός Βασιλειάδης – Πατριωτική Συσπείρωση
Παναγιώτης Μαντάς – ΔΗΚΚΙ
Γιώργος Παπαγιαννόπουλος – πρωτοβουλία 14^ης Μαΐου
Διονύσης Φλαμιάτος – Επανεκκίνηση (Restart)
Βαγγέλης Πισσίας  –  δημιουργός της κίνησης Ένα Καράβι για τη Γάζα
Γιώργος Παπαδόπουλος – Τετράδης, δημοσιογράφος,
Βασίλης Ασημακόπουλος –  πρ. μέλος ΚΕ Σύριζα, δικηγόρος
Κώστας Καραΐσκος –  Άρδην Θράκης, Σπάρτακος Κομοτηνής
Γρηγόρης Πέτρου – Πατριωτικό Κοινωνικό Κίνημα
Νίκος  Καραβαζάκης – Βήμα Σαρωνικού
Όθων Ιακωβίδης – Ανένδοτος Αγώνας για την Δημοκρατία και την Μακεδονία
Γεράσιμος Ποταμιάνος – Οικονομολόγος
Γιάννης Δουλφής – Οικονομολόγος
Στην εκτεταμένη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε αναδείχθηκαν από τους περισσότερους ομιλητές πολλοί κοινοί προβληματισμοί και κοινές εκτιμήσεις. Για:
– Την ανάγκη έκφρασης του δημοκρατικού πατριωτικού ρεύματος στην παλλαϊκή αντίθεση ενάντια στην Συμφωνία των Πρεσπών, ιδιαίτερα μέσα από την προώθηση του αιτήματος για δημοψήφισμα, ως μέσου κινητοποίησης του ελληνικού λαού και πίεσης για την ευθυγράμμιση του κοινοβουλίου με την λαϊκή βούληση, αλλά και την ύπαρξη μιας οργανωμένης παρέμβασης μέσα στις ίδιες τις κινητοποιήσεις.
– Την σταδιακή διαμόρφωση ενός πολιτικού χώρου που θα υπερβαίνει την παραδοσιακή διαίρεση αριστεράς– δεξιάς, αντιπαρατίθεται στις παγκοσμιοκρατικές εθνομηδενιστικές ελίτ, και συνθέτει το πατριωτικό αίτημα με την κοινωνική δικαιοσύνη σ’ ένα νέο αντιστασιακό αίτημα.

– Την δημιουργία ενός μόνιμου «χώρου διαλόγου», που θα επιτρέψει την επιτάχυνση των πολιτικών και ιδεολογιών διεργασιών –ενώ άλλοι έθεσαν την ανάγκη να υπάρξουν αμεσότερες κινήσεις για την εκλογική παρέμβαση των δημοκρατικών, πατριωτικών δυνάμεων κατά τις αλλεπάλληλες, επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

Οι τοποθετήσεις άγγιξαν όλο το φάσμα της τρέχουσας πολιτικής ατζέντας, ξεκινώντας από τα εθνικά θέματα, το μεταναστευτικό και το δημογραφικό, περνώντας στην αντιμετώπιση της οικονομικής λεηλασίας και της καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων, και την ανάγκη να ανασυγκροτηθεί η οικονομία της παραγωγικά, την παιδεία, τον πολιτισμό και την δημοκρατική αναγέννηση της χώρας. Η συζήτηση άγγιξε και τις γενικότερες ευρωπαϊκές εξελίξεις, τα γεγονότα στην Γαλλία, και την ευρύτερη κατάσταση των κοινωνιών της Δύσης όπου οι παγκοσμιοκρατικές ελίτ βρίσκονται σε ανοιχτή αντίθεση με το αίσθημα και τα αιτήματα των περισσότερων ευρωπαϊκών λαών.
Όλοι σχεδόν οι ομιλητές τόνισαν την επικαιρότητα της συνάντησης, και της κρίσιμης σημασίας να υπάρξει σήμερα μια δημοκρατική, πατριωτική απάντηση στην πανεθνική, υπαρξιακή κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, λίγο πριν κλείσει τα 200 ελεύθερα χρόνια του νεότερού της βίου, και χαιρέτησαν την πρωτοβουλία του Άρδην για την πραγματοποίηση αυτού του διαλόγου.
Κατά τις εσωτερικές συνεδριάσεις  του Κινήματος Άρδην που ακολούθησαν της συζητήθηκαν επίσης οι προοπτικές πολιτικής συγκρότησης του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου.
Η προτεραιότητα που οι περισσότεροι ομιλητές έδωσαν στο λαϊκό αντικυβερνητικό κίνημα καταγγελίας της συμφωνίας των Πρεσπών εκφράζει και το καθοριστικό ρόλο που έπαιξε η αντιστασιακή πατριωτική αφύπνιση της ελληνικής κοινωνίας ώστε  να συντελεστεί αυτή η πρώτη ευρεία συνάντηση που πραγματοποιήθηκε το πρωί του Σαββάτου. Ως εκ τούτου αναδεικνύεται από μόνο του ένα πεδίο άμεσης συνεργασίας σε αυτό ακριβώς το πεδίο, και αυτό θα είναι και το πρώτο άμεσο αντικείμενο για την δημιουργία ενός χώρου ‘μόνιμου διαλόγου’ που θα ακολουθήσει άμεσα.  
Παράλληλα ξεκίνησε η εσωτερική οργανωτική ανασυγκρότηση του Άρδην, μέσα από την σύσταση εκλογικής, οικονομικής και επιτροπής επικοινωνίας, αλλά και την ανάδειξη τοπικών σωμάτων με αφετηρία την Αττική. Η εκλογική επιτροπή, θα αναλάβει να διερευνήσει την δυνατότητα πολιτικών συνεργασιών για την κοινή κάθοδο δημοκρατικών-πατριωτικών δυνάμεων στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, τις εθνικές ή τις ευρωεκλογές. Στην συνδιάσκεψη παρευρέθηκαν πάνω από 200 σύνεδροι, από την Αττική αλλά και πολλές πόλεις και περιοχές της Ελλάδας, την Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, την Κομοτηνή, τη Θεσσαλία, την Σπάρτη και την Μεσσηνία, το Ηράκλειο κ.ά.

Δείτε ΕΔΩ όλα τα βίντεο.

«Εκκλησία και Γένος εν Αιχμαλωσία» το νέο βιβλίο του Γ. Καραμπελιά

Τίτλος: Εκκλησία και Γένος εν Αιχμαλωσία

Συγγραφέας: Γιώργος Καραμπελιάς

Εναλλακτικές Εκδόσεις 2018

Σελ. 368

Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία

Για ηλεκτρονικές παραγγελίες επισκεφτείτε το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο των Εναλλακτικών Εκδόσεων.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Σε ολόκληρη τη μακρά περίοδο των έξι ή επτά αιώνων της κατοχής, τουλάχιστον μετά το 1204, η ορθοδοξία αποτελεί τον κατ’ εξοχήν φορέα της διατήρησης της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων, ακριβώς διότι η ελληνική ιδιοπροσωπία, κατέναντι των των Τούρκων αλλά και των Λατίνων, αναδεικνύεται, πρωταρχικώς, ως θρησκευτική ιδιοπροσωπία. Τα εκατομμύρια των εξισλαμισθέντων της Μικράς Ασίας και των Βαλκανίων χάθηκαν οριστικά για την ελληνισμό. Συναφώς, ο ρόλος της Εκκλησίας υπήρξε αποφασιστικός: ο ελληνισμός επιβίωσε διά της ορθοδοξίας.
Στη Δύση, η καθολική θρησκεία αποτέλεσε επί πολλούς αιώνες τον αντίπαλο της εθνικής συγκρότησης των ευρωπαϊκών λαών, ο διαφωτισμός θα στραφεί κατ’ εξοχήν εναντίον του Πάπα και της καθολικής Εκκλησίας, η δε εθνική ταυτότητα θα επιβεβαιωθεί, συχνά, μέσω της σύγκρουσης με την Εκκλησία.
Αντίθετα, ο ελληνικός κόσμος δεν αντιμετωπίζει μόνο μια διπλή κατοχή –την Τουρκοκρατία και τη Φραγκοκρατία–, αλλά και μια διττή πνευματική απειλή: Η τουρκική κατοχή είναι ταυτοχρόνως και ένα διαρκές εγχείρημα επιβολής του ισλάμ, διά των εξισλαμισμών και του παιδομαζώματος, ενώ η φραγκική παρουσία δεν περιορίζεται στα κατεχόμενα εδάφη αλλά και επιχειρεί να μεταβάλει τον ελληνικό κόσμο σε θρησκευτικό-πνευματικό παράρτημα της Δύσης.
Παράλληλα, λοιπόν, με τη διαρκή αντίσταση στα μέτωπα των πολεμικών συγκρούσεων, ο ελληνισμός θα διασωθεί ακουμπώντας στις μείζονες πνευματικές παρακαταθήκες του, στην ορθόδοξη πίστη, τη γλώσσα, τη συνείδηση της ιστορικής του διαχρονίας και, τέλος, τη λαϊκή παράδοση. Και η Εκκλησία, ως ο σημαντικότερος θεσμός του υπόδουλου γένους, θα διεξάγει έναν αδιάκοπο «διμέτωπο» αγώνα για να διασφαλίσει την ορθόδοξη-ελληνική ιδιοπροσωπία.
ISBN: 960-427-197-9

Κάλεσμα του Κινήματος Άρδην – 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη

Το κίνημα Άρδην θα πραγματοποιήσει το διήμερο 8 και 9 Δεκεμβρίου 2018 την 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του. Η πρωινή συνεδρία του Σαββάτου (10.00 το πρωί έως 14.00) είναι ανοιχτή σε όποιον επιθυμεί να την παρακολουθήσει και το θέμα συζήτησης είναι οι προοπτικές του πατριωτικού δημοκρατικού χώρου. Έχουν προσκληθεί πολιτικά κόμματα, κινήσεις και προσωπικότητες του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου να παρέμβουν με ολιγόλεπτο χαιρετισμό ή παρέμβαση. Θα ακολουθήσει συζήτηση. Στα γραφεία του Άρδην, Ξενοφώντος 4, 6ος όροφος, Σύνταγμα. 

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΡΔΗΝ

Η δεκαετής, πλέον, μνημονιακή περιπέτεια της χώρας ολοκλήρωσε βίαια και καταστροφικά αυτό που ξεκίνησαν οι κυβερνήσεις Σημίτη, υποσχόμενες έναν 21ο αιώνα ισχυρής Ελλάδας και κοινωνικής ευημερίας. Αντ’ αυτών, η παρασιτική ενσωμάτωση της Ελλάδας στην παγκοσμιοποίηση επιφύλασσε μια βαθιά κατάρρευση, που δεν είναι μόνον οικονομική, ή κοινωνική, αλλά ολική και υπαρξιακού χαρακτήρα: Με τη μεταβολή της σε οικονομική αποικία, τις απειλές του νεοθωμανισμού, τη δημογραφική και παραγωγική κατάρρευση, τη φτωχοποίηση και περιθωριοποίηση των λαϊκών και των μεσαίων στρωμάτων, την πολιτιστική παρακμή.
Ή ο ελληνικός λαός θα αντιστρέψει αυτούς τους αρνητικούς όρους, ή θα αντιμετωπίσει το φάσμα της έκλειψής του, «ολοκληρώνοντας» έτσι άδοξα το εκκρεμές στοίχημα της ελευθερίας που εγκαινιάστηκε 200 χρόνια πριν, με την Επανάσταση του 1821.
Σήμερα η κοινωνία έχει διχαστεί βαθύτατα σε δύο μεγάλες κοινωνικές και, εν τέλει, πολιτικές, παρατάξεις. Από τη μια βρίσκονται οι «παγκοσμιοκράτες», δηλαδή οι οικονομικές, πολιτικές και πνευματικές ελίτ, οι «μποέμ νεοαστοί» των μήντια και του θεάματος, οι κινητικοί πλούσιοι και προνομιούχοι που έχουν συνδέσει τη δική τους ευμάρεια με τον εθνομηδενισμό, δηλαδή την παράδοση της χώρας στην παγκοσμιοποίηση και τη συνακόλουθη όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Με πρωτοπόρο την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τη «σύμμαχό» της επί της ουσίας εθνομηδενιστική, νεοφιλελεύθερη συνιστώσα της ΝΔ, την ευρωπαϊστική σοσιαλδημοκρατία του ΚΙΝ.ΑΛ. και του Ποταμιού και, βεβαίως, τη νατοϊκή πτέρυγα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και τους… αντίφα. Αυτό το μπλοκ, παρά τις επί μέρους διαφορές μεταξύ τους, αποτελεί ένα εξουσιαστικό οικοσύστημα που μονοπωλεί όλες τις θέσεις ισχύος, από το κοινοβούλιο, τα ΜΜΕ, το κράτος και τα υπουργεία, μέχρι το πανεπιστήμιο, περιθωριοποιώντας οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας
Από την άλλη βρίσκονται  όσοι υπερασπίζονται το ρίζωμα της ελληνικής κοινωνίας, τη συνοχή της κοινότητάς της, την αυτοτέλεια του κράτους, την ανάκτηση της βιωσιμότητάς της, καθώς και τη συνέχεια του ελληνικού πολιτισμού στο παρόν και το μέλλον – ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, όσοι επιθυμούν να παραμείνει ενεργός ο ελληνισμός μέσα στην Ιστορία και κατά τον αιώνα που έρχεται. 
Ο πόλος του πατριωτισμού, αν και συσπειρώνει κομμάτια πλειοψηφικά της ελληνικής κοινωνίας, τους χαμένους, και φτωχοποιημένους από την κρίση, αλλά και, ταυτόχρονα, όσους επιμένουν να βαστούν στα πόδια της την εσωτερική, πνευματική και παραγωγική δυναμική της χώρας, παραμένει αποκλεισμένος από το κεντρικό πολιτικό σκηνικό, καθώς και από το πνευματικό και πολιτιστικό κατεστημένο.
Έτσι, με την εξαίρεση μαζικών αυθόρμητων και ασυντόνιστων ξεσπασμάτων, η αγωνία, το ένστικτο αυτοσυντήρησης, η αυτοάμυνα της ελληνικής κοινωνίας βρίσκει προς το παρόν χώρο να εκφραστεί είτε μειοψηφικά, είτε «πληβειακά», μέσω μιας οργής συχνά δίχως ιεραρχημένους στόχους.
 Γεγονός που επιτρέπει σε λογιών λογιών δυνάμεις τυχοδιωκτών και πατριδοκαπήλων να αδράχνουν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν και να εκτρέψουν τη γενική δυσαρέσκεια.
Υπάρχει, δηλαδή, έλλειμμα συσπείρωσης και μετωπικής έκφρασης του πατριωτικού δημοκρατικού χώρου. Και αυτή η αδυναμία συσπείρωσης, ο κατακερματισμός, δεν είναι μόνο ευθύνη των «καπετανάτων», αλλά αντικατοπτρίζει μια επί της ουσίας έλλειψη ενός οράματος και ενός κοινού σχεδίου που θα μπορούσε να ανταποκριθεί στο πατριωτικό αίτημα. Διότι, στο εσωτερικό του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου, άλλοι προτάσσουν  την οικονομική και κοινωνική διάσταση και άλλοι την εθνική και γεωπολιτική, χωρίς να επιτυγχάνουν την αναγκαία σύνθεση ανάμεσα σε αυτές τις δύο παραμέτρους.

Γι’ αυτό εξάλλου και κατά  την τελευταία δεκαετία, όπου η κρίση εντάθηκε, πήραν προβάδισμα οι δυνάμεις που καπηλεύτηκαν το θυμικό της αγανάκτησης: Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝ. ΕΛ. και η Χρυσή Αυγή, στα πρώτα χρόνια των μνημονίων, ενώ σήμερα, απατεώνες και τυχοδιώκτες που θέλουν κι εκείνοι να καβαλήσουν το πανευρωπαϊκό κύμα του δεξιού λαϊκισμού.
Ωστόσο τα πεπραγμένα της πανθομολογουμένως χειρότερης κυβέρνησης που πέρασε ποτέ από την πρόσφατη ιστορία της χώρας, αποδεικνύουν περίτρανα τους κινδύνους που ελλοχεύουν όταν απουσιάζει το  όραμα και το πρόγραμμα από το λαϊκό σώμα.
Διότι, ο αντίπαλός μας, η παγκοσμιοκρατία, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και στο γήπεδο της πρακτικής πολιτικής, που διαμορφώνει το μέλλον της χώρας. Γι’ αυτό  και θα πρέπει να απαντήσουμε στις πραγματικές συλλογικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Δηλαδή, στα μεγάλα «πώς» που αφορούν στην εθνική στρατηγική για την υπεράσπιση των δικαίων και της ακεραιότητας της χώρας, την αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία, την ανασυγκρότηση της παραγωγής της, της εκπαίδευσής της, της δημογραφίας, της άμυνάς της, τη διατήρηση της εθνικής συνοχής και του περιβάλλοντος, την αποκατάσταση και την αξιοποίηση του πολιτιστικού της κεφαλαίου.
Το αίτημα για εθνική επιβίωση δεν μπορεί να ικανοποιηθεί χωρίς ένα όραμα που να συνθέτει τις αξίες του πατριωτισμού, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του οικολογικού μέτρου, της δημοκρατίας, της πολιτιστικής αναγέννησης.
Εξάλλου  σήμερα, σε όλη την Ευρώπη, οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης έχουν εξαντληθεί και το ζήτημα που τίθεται είναι εάν αυτήν τη νέα αντιπαγκοσμιοποιητική πλειοψηφία των λαών θα την εκφράσουν δυνάμεις αντιδραστικές ή δυνάμεις που θα επιχειρούν τη σύνθεση πατριωτισμού και δημοκρατίας. Πόσω μάλλον στην Ελλάδα, που δεν είναι μια χώρα της Δυτικής Ευρώπης, αλλά μια «χώρα των συνόρων» μεταξύ Ανατολής και Δύσης και απειλείται τόσο η εδαφική της ακεραιότητα όσο και η εθνική της συνοχή.

Εάν δεν συγκροτηθεί ένας πατριωτικός δημοκρατικός πόλος, ικανός να εκφράσει τις ανάγκες της κοινωνίας για έναν εκσυγχρονισμό της χώρας, που να πατάει στις δικές μας δυνάμεις και παραδόσεις, αναπόφευκτα οι κυρίαρχες ελίτ θα ολοκληρώσουν το ξεπούλημα της πατρίδας και του λαού της  οι δε πατριδοκάπηλοι θα συνεχίσουν «να πουλάνε πατρίδα» με το αζημίωτο – σύμφωνα την εύστοχη έκφραση του Νεοκλή Σαρρή.

Με βάση αυτό το σκεπτικό πιστεύουμε πως είναι ανάγκη να ανοίξει ένας διάλογος στα πλαίσια ολόκληρου του πατριωτικού δημοκρατικού χώρου. Και σαν ένα βήμα  προσκαλούμε όλους  να παρακολουθήσουν και να τοποθετηθούν σχετικά, στην ειδική συνεδρία που έχουμε προβλέψει κατά τη συνδιάσκεψη του Κινήματος Άρδην, το Σάββατο στις 8 Δεκεμβρίου στην  Αθήνα, που αφορά ακριβώς στη διερεύνηση της δυνατότητας της διαμόρφωσης ενός κινήματος του δημοκρατικού πατριωτισμού που θα παρεμβαίνει σε όλα τα μεγάλα ζητήματα, ακόμα και  στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας.

Kόντρα Δημάρχου Ιλίου και Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών

Ανοιχτή επιστολή απευθύνει ο Δήμαρχος Ιλίου Νίκος Ζενέτος προς τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Χρήστο Σπίρτζη, μετά τη συνάντηση που είχαν μαζί

του εκπρόσωποι του Δήμου Ιλίου, στις 27.11.2018, για μείζονος σημασίας προβλήματα της πόλης, τα οποία άπτονται των αρμοδιοτήτων του Υπουργού και η επίλυσή τους απαιτεί αποφασιστικές παρεμβάσεις.

«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Αντιπαρέρχομαι τον χαρακτηρισμό «ο άθλιος δήμαρχος» που εκφράσατε στους συνεργάτες μου κατά την έναρξη της συνάντησής σας. Ο πολιτικός μου πολιτισμός δεν μου επιτρέπει να σας ανταποδώσω τον χαρακτηρισμό. Ας σας κρίνουν οι 140.000 πολίτες του Ιλίου, αφού δεν κάνατε τίποτα για την επίλυση σημαντικών ζητημάτων που επηρεάζουν την καθημερινότητα και την ποιότητα της ζωής τους.

Οφείλετε, κύριε Υπουργέ, να δώσετε εξηγήσεις στους κατοίκους του Ιλίου στα παρακάτω:

1. Ως πότε θα ταλαιπωρούνται χωρίς ΜΕΤΡΟ, αφού εσείς αλλάξετε τον προγραμματισμό του έργου;

2. Ως πότε θα ταλαιπωρούνται από τις ανεπαρκείς αστικές συγκοινωνίες, οι οποίες είναι στην αρμοδιότητα σας;

3. Ως πότε τα παιδιά μας θα είναι μαθητές δευτέρας κατηγορίας και θα κάνουν μάθημα σε μισθωμένη πολυκατοικία; Ένα έργο που είχε προγραμματιστεί και εσείς το παγώσατε;

4. Ως πότε θα περιμένουν την ανάπλαση του σκεπασμένου Ρέματος Εσχατιάς, το οποίο, επίσης, είχε δρομολογηθεί και εσείς δεν ασχοληθήκατε καν με το θέμα;

Ο Δήμαρχος Ιλίου

Νίκος Ζενέτος»

Στη συνάντηση, η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνέχεια της παράδοσης σχετικού υπομνήματος στον Βουλευτή Β΄ Αθηνών κ. Γεώργιο Καρρά, στο πλαίσιο της επίσκεψής του στο Δημαρχείο Ιλίου στις 09.10.2018 και ο οποίος ήταν παρών στη συζήτηση, τον Δήμαρχο Ιλίου, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, εκπροσώπησαν ο Αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών κ. Γεώργιος Λιόσης, ο Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Προστασίας και Υγείας κ. Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος και ο Πρόεδρος ΔΕΚΤΕ κ. Γεώργιος Φερεντίνος.


 https://www.pitsounicity.gr

Οι μαθητικές καταλήψεις και ο μακαρθισμός των εθνομηδενιστών

Του Γιώργου Καραμπελιά από το slpress.gr
Eδώ και μερικές βδομάδες, έχουν ξεκινήσει καταλήψεις διαμαρτυρίας των μαθητών υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας και ενάντια στη Συνθήκη των Πρεσπών. Το κίνημα αυτό αποτελεί εξέλιξη της γενικής κινητοποίησης που ξεκίνησε από τα συλλαλητήρια σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελλάδας και εκφράστηκε και στις συμβολικές πράξεις διαμαρτυρίας κατά τις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου.
Η κυβέρνηση, για να δικαιολογήσει την ενδοτικότητά της απέναντι σε Σκοπιανούς και Αλβανούς, καθώς και την κυριολεκτικά ανεκδιήγητη συμφωνία των Πρεσπών, βάζει μπροστά μια εμφυλιοπολεμική συκοφαντία και καταδικάζει τις κινητοποιήσεις ως υποκινούμενες από φασίστες και χρυσαυγίτες. Στην πραγματικότητα, αυτές είναι αυθόρμητες, γιατί ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της νεολαίας, ιδίως στη Μακεδονία, αντιδρά απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά και στον γενικότερο εθνομηδενισμό που διοχετεύει η κυβέρνηση στα σχολεία, φτάνοντας να θέλει να καταργήσει ακόμα και τις εθνικές γιορτές και την ίδια την ιστορική μνήμη του ελληνισμού.
Κι όμως, σε αυτό το κίνημα, υπάρχει μια κρυμμένη δυναμική. Η αναγέννηση του πατριωτικού αισθήματος μέσα στη νεολαία ωθεί κομμάτια της να θέτουν σε πρώτη προτεραιότητα το «εμείς», μιλώντας για λογαριασμό της κοινωνίας ως συνόλου, με τρόπο που έχει να συμβεί εδώ και πολλές δεκαετίες. Οι μαθητές δεν καταλαμβάνουν τα σχολεία για τα κυλικεία ή τις εκδρομές, όπως τόσο συχνά συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια. Χαρακτηριστική για το ήθος και τα κίνητρα των κινητοποιούμενων μαθητών είναι η επιστολή μαθητή, προέδρου του δεκαπενταμελούς ενός σχολείου, που δεν πραγματοποίησε κατάληψη αλλά συμπαραστέκεται στους καταληψίες και συμμερίζεται τις απόψεις τους:
«Πριν από μέρες συζητήθηκε και στο δικό μας σχολείο το ενδεχόμενο της κατάληψης σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αποφασίσαμε ότι δεν θα κάνουμε κατάληψη γιατί κάτι τέτοιο θα λειτουργούσε σε βάρος της μάθησής μας. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι συμφωνούμε με την προδοτική συμφωνία που χαρίζει στους βόρειους γείτονές μας κομμάτι της ιστορίας μας. Κατανοούμε πλήρως όλους τους μαθητές των σχολείων που βρίσκονται σε κατάληψη». (Thestival team, Κοινωνία, 27/11/18 20:55 )

Από την εποχή του Κυπριακού

Ουσιαστικά, μαθητικές κινητοποιήσεις για ένα εθνικό θέμα έχουν να πραγματοποιηθούν από την περίοδο των κινητοποιήσεων για την Κύπρο, στη δεκαετία του 1960 και του 1970. Εμφανίζεται δηλαδή, για πρώτη φορά, μια προοπτική υπέρβασης των ψευδοκινημάτων, του «σπάω-καίω-καταστρέφω», τα οποία εξουδετέρωσαν κατά το άμεσο παρελθόν τις αντιστασιακές διαθέσεις της νεολαίας, καθιστώντας τες, εν τέλει, αυτοκαταστροφικές και στρέφοντάς τες σε μηδενιστική κατεύθυνση.
Σε αντίθεση με τον μηδενισμό, ο πατριωτισμός της νεολαίας μπορεί να αποκτήσει και ένα ευρύτερο «κοινωνικό βάθος», δηλαδή να θέσει αιτήματα ανασυγκρότησης του υποβαθμισμένου σχολείου, του μισοδιαλυμένου πανεπιστημίου, ακόμα και του ίδιου του μαθητικού και φοιτητικού κινήματος. Έτσι, οι μαθητές στην Κατερίνη, δίπλα στις ελληνικές σημαίες και τα συνθήματα για τον Παύλο Μελά, έχουν και ένα πανώ με το σύνθημα: «Οι μαθητές δεν σκύβουν το κεφάλι / Παλεύουνε για μόρφωση και κοινωνία άλλη». Ίσως, μέσα στη γενική παρακμή που μας έχουν βυθίσει οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και οι κοσμοπολίτικες και ημιμαθείς πνευματικές ηγεσίες της χώρας, αυτή η πατριωτική αφύπνιση της νεολαίας να αποτελεί μια αχτίδα φωτός και ελπίδας.
Στην καταστολή αυτής, ακριβώς, της ελπίδας και της προοπτικής στοχεύει η «εμφυλιακή μηχανική» της κυβέρνησης που θέλει –κυριολεκτικά– να στρέψει το κίνημα προς τον χρυσαυγιτισμό, που εξάλλου είναι και ο καλύτερος σύμμαχός της. Κάλλιο το πατριωτικό δυναμικό, σκέφτεται, να εκτραπεί προς τον μπαμπούλα της ακροδεξιάς, παρά να απελευθερωθεί, ανατρέποντας τις ιδεολογικές ισορροπίες του ετοιμοθάνατου πολιτικού σκηνικού. Εξ ου, και το κρεσέντο του ψευδο-αντιφασισμού των τελευταίων ημερών, ο οποίος δεν κάνει τίποτε άλλο από το να σπονσοράρει την ακροδεξιά, μέσα από την τεχνητή υπερδιόγκωση μειοψηφικών περιστατικών.
Κι αυτή την κυβερνητική στρατηγική στηρίζουν και κάποιες ομάδες της άκρας αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου (και, δυστυχώς, και της ΚΝΕ που συκοφαντεί το μαθητικό κίνημα ως ακροδεξιό). Τρομοκρατούν και απειλούν τους μαθητές, όπως συνέβη στον Γέρακα ή τη Θεσσαλονίκη, όπου οι εθνομηδενιστές πραιτοριανοί έχουν αντικαταστήσει, εν έτει 2018, τους αγανακτισμένους «πολίτες»-παρακρατικούς και Εκοφίτες των διαδηλώσεων του 1960.

O ανθελληνισμός των Αντίφα

Στην πραγματικότητα, τα σκανδαλωδώς ανθελληνικά, φιλοτουρκικά και φιλοσκοπιανά συνθήματα των «Αντίφα», οι εκβιασμοί και οι απειλές των διευθυντών των σχολείων και των περιφερειών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και οι ύβρεις των υπουργών, θέλουν ακριβώς να στρέψουν κάθε πατριωτική αμφισβήτηση προς την κατεύθυνση των φασιστών, για να μπορούν να εμφανίζουν ως «αντιφασιστικό» τον δικό τους ενδοτισμό και εθνομηδενισμό. ΣΥΡΙΖΑ, Αντίφα και χρυσαυγίτες έχουν κοινό συμφέρον να εμφανίσουν τις πατριωτικές κινητοποιήσεις ως φασιστικές. Το «εμφυλιοπολεμικό κλίμα» συμφέρει και τους δυο, γιατί έτσι επιτυγχάνεται η διαίρεση της χώρας σ’ ένα «αριστερό έθνος» και σ’ ένα «δεξιό έθνος», αντί για ένα ενιαίο και ενωμένο ελληνικό έθνος.
Την απάντηση όμως, την δίνουν οι ίδιοι οι μαθητές. Διαβάζουμε και πάλι στην επιστολή του μαθητή που προαναφέραμε:  «Πιστεύετε ότι εμείς οι Μακεδόνες νέοι θα περιμέναμε τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής ή οποιαδήποτε άλλη ακροδεξιά οργάνωση για να διατρανώσουμε την αντίθεσή μας στη Συμφωνία των Πρεσπών; Eμείς οι μαθητές των σχολείων της Βόρειας Ελλάδας γνωρίζουμε ιστορία. Αν νομίζετε ότι θα μας τρομάξει η ταμπέλα του «φασίστα», τότε είστε γελασμένοι. Είστε μια χούφτα νοματαίοι και θέλετε να επιβάλετε την άποψή σας για τη Συμφωνία των Πρεσπών στη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Και λέτε εμάς φασίστες; Όσο για εσάς που κυκλοφορείτε με σβάστικες στα μπράτσα και προσπαθείτε να καπελώσετε το αγνό πατριωτικό αίσθημα, να γνωρίζετε ότι ούτε ένας από τους ήρωες που έχυσαν το αίμα τους για τη Μακεδονία δεν θα ήθελε να έχει παρτίδες μαζί σας». (Thestival team, Κοινωνία, 27/11/18 20:55 )
Όπως τονίζει, με τόσο ώριμο και υπεύθυνο τρόπο ο νεαρός μαθητής, απέναντι στο θανάσιμο δίπολο εθνομηδενιστών και ναζιστών, υπάρχει μόνο μια διέξοδος: ο δημοκρατικός πατριωτισμός. Γι’ αυτό και οι μαθητές, όταν ξεπουλιέται ένα κομμάτι της πατρίδας και της ιστορίας μας, έχουν όχι μόνο δικαίωμα αλλά και πατριωτικό καθήκον να κάνουν επιτέλους καταλήψεις και κινητοποιήσεις για τη Μακεδονία, κι όχι βέβαια για τις τυρόπιτες στα κυλικεία ή για τις εκδρομές, όπως συνέβαινε μέχρι χθες. Άμποτες ν’ αρχίσει αυτή η τόσο αναμενόμενη αφύπνιση της νεολαίας μας από τον δημοκρατικό πατριωτισμό.