του Γιώργου Καραμπελιά από την Ρήξη φ. 153 που κυκλοφορεί.
Αναρωτιούνται συχνά πολλοί. Πώς άραγε γίνεται ενώ η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών, αυτή να επιβάλλεται;
Πώς γίνεται, ενώ η πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί πως το δημογραφικό είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της χώρας, η πληθυσμιακή συρρίκνωση να συνεχίζεται;
Πώς γίνεται, ενώ όλοι αναγνωρίζουμε πως η μεγαλύτερη αιμορραγία της χώρας που την απειλεί με στειρότητα και θάνατο, είναι η φυγή των νέων, αυτή να συνεχίζεται;
Πώς γίνεται, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων θεωρεί ότι το έθνος μας έχει μια ιστορία που ξεπερνάει τα τρεις χιλιάδες χρόνια, τα πανεπιστήμιά μας να διδάσκουν πως είμαστε χτεσινοί, διακοσίων χρόνων μωρά και γι’ αυτό είναι καιρός να εγκαταλείψουμε ως έθνος τον μάταιο ετούτον κόσμο;
Πώς γίνεται, ενώ θεωρούμε τους πολιτικούς αναξιόπιστους και ψεύτες, να τρέχουμε από πίσω τους;
Πώς γίνεται, ενώ διακηρύσσουμε πως «ο καλύτερος από τους δημοσιογράφους
έχει σκοτώσει τη μάνα του, να τους ακολουθούμε και να μας σέρνουν από τη μύτη μέσα από άθλια κανάλια και φυλλάδες;
Πώς γίνεται, ενώ γνωρίζουμε όλοι πως ο Τσίπρας και η παρέα του είναι απατεώνες, το ένα τρίτο σχεδόν τον Ελλήνων να είναι έτοιμο να τον ξαναψηφίσει; Πώς γίνεται, ενώ σχίζουμε τα ρούχα μας για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων, να ψηφίζουμε τον εθνομηδενιστή κ. Καιρίδη;
Πώς γίνεται, ενώ όλους μάς κατέστρεψε λιγότερο ή περισσότερο ο σαλταδόρος Βαρουφάκης, να θέλουμε να τον ξαναφέρουμε στη Βουλή, αυτόν και τον τηλεπωλητή των επιστολών του Ιησού Χριστού;
Πώς γίνεται τον πατριωτικό αντιμνημονιακό χώρο να τον λυμαίνονται οι ναζί και, στην καλύτερη περίπτωση, απατεώνες, υποκείμενα και πειραγμένοι;
Πώς γίνεται…; Ε, λοιπόν, γίνεται!
Γιατί, ΕΣΥ, που σχίζεις τα ρούχα σου και απορείς, «υποκριτή αναγνώστη», ΕΣΥ είσαι που σπρώχνεις τα παιδιά σου να φύγουν στην Ευρώπη ή στο Ντουμπάι, γιατί «εδώ δεν έχουν μέλλον», ΕΣΥ είσαι που κάνεις τεμενάδες στους εθνομηδενιστές καθηγητάδες που τα στραβώνουν, ΕΣΥ είσαι που καταπίνεις αμάσητα τα τουρκικά σήριαλ στις τηλεοράσεις που καταγγέλλουν τον «τουρκικό επεκτατισμό», ΕΣΥ είσαι που δεν ανοίγεις τα στραβά σου να διαβάσεις κανένα βιβλίο και ξεκατινιάζεσαι καθημερινά στο Facebook, ΕΣΥ είσαι που ψηφίζεις τον Βαρουφάκη, τον Βελόπουλο ή ακόμα και τον Σώρρα, ΕΣΥ είσαι, που κατά βάθος αδιαφορείς για το ξεπούλημα της Κύπρου, ΕΣΥ είσαι, έτοιμος να φιλήσεις κατουρημένες ποδιές για πάρεις κάποιο επιδοματάκι, ΕΣΥ… «Κ***έλληνα»…
«Υποκριτή αναγνώστη, όμοιέ μου αδελφέ μου», αν θέλεις «να ξαναγίνεις Έλληνας», καιρός είναι να ακούσεις τον Μιχάλη Κατσαρό:
«Τὸ ζήτημα πιὰ ἔχει τεθεῖ:
Ἢ θὰ ἐξακολουθοῦμε νὰ γονατίζουμε ὅπως αὐτὸς ὁ δραπέτης
ἢ θὰ σηκώσουμε ἄλλον πύργο ἀτίθασο ἀπέναντί τους.»
* Διονύσης Σαββόπουλος,
«Μαύρη Θάλασσα».
«Μαύρη Θάλασσα».
