Ποιες αλλαγές έρχονται στον «Κλεισθένη» -Μείωση θητείας αντιδημάρχων, αντιπεριφερειαρχών

Εντός της ερχόμενης εβδομάδας, όπως έγινε γνωστό από κυβερνητικές πηγές χθες, θα κατατεθεί στη Βουλή το δεύτερο μεγάλο νομοσχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το οποίο μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνει ρυθμίσεις του υπουργείου Εσωτερικών για την επίτευξη κυβερνησιμότητας στους δήμους και τις περιφέρειες.
Σύμφωνα με πληροφορίες η προωθούμενη νομοθετική ρύθμιση που θα περιλαμβάνεται στο διυπουργικό νομοσχέδιο, θα πάρει εντός ημερών το δρόμο προς τη Βουλή αμέσως μετά την ψήφιση του μίνι φορολογικού με τις ελαφρύνσεις του ΕΝΦΙΑ και τις αλλαγές στις 120 δόσεις,
Οι βασικοί άξονες του νομοσχεδίου είναι οι εξής:

• Θέσπιση δυνατότητα σύμπραξης δημοτικών παρατάξεων (στις οποίες συμπεριλαμβάνεται υποχρεωτικά η παράταξη του Δημάρχου ή Περιφερειάρχη), οι οποίες λογίζονται ως ενιαία παράταξη για τη λειτουργία των οργάνων των ΟΤΑ, διατηρώντας ταυτόχρονα την αυτοτέλεια κάθε μιας από αυτές. Με τον τρόπο αυτό ενθαρρύνεται η συνεργασία τους κατά τρόπο αντίστοιχο με την Κοινοβουλευτική διαδικασία (σχηματισμός συμμαχικών κυβερνήσεων).
• Εξασφάλιση πλειοψηφίας του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη στις επιτροπές (Οικονομική Επιτροπή και Επιτροπή Ποιότητας Ζωής στους Δήμους, Οικονομική Επιτροπή και λοιπές επιτροπές στις Περιφέρειες). Με τον τρόπο αυτό o Δήμαρχος και ο Περιφερειάρχης θα μπορούν να εφαρμόσουν το πρόγραμμα για το οποίο εκλέχθηκαν από τους πολίτες, διατηρώντας όμως τον σημαντικό ρόλο του Δημοτικού ή Περιφερειακού Συμβουλίου. Παράλληλα μεταφέρονται στις επιτροπές περιορισμένος αριθμός αρμοδιοτήτων του Δημοτικού Συμβουλίου.
• Εξασφάλιση πλειοψηφίας του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη σε όλα τα νομικά πρόσωπα που έχει ο ΟΤΑ (ΝΠΔΔ, Δημοτικά Ιδρύματα, ΝΠΙΔ, Κοινωφελείς Επιχειρήσεις, ΔΕΥΑ) ώστε υπάρχει πλήρης ευθυγράμμιση της πολιτικής του Δημάρχου με τα Νομικά Πρόσωπα των ΟΤΑ.
• Προσαρμογή του τρόπου ψήφισης του Προϋπολογισμού των ΟΤΑ (καθώς και του Τεχνικού Προγράμματος, του Επιχειρησιακού Προγράμματος και της ψήφισης τελών) και εισαγωγή νέας διαδικασίας η οποία δίνει στις υπόλοιπες παρατάξεις (πλην Δημάρχου / Περιφερειάρχη) τη δυνατότητα διαφωνίας επί τεκμηριωμένης αντιπρότασης. Σε περίπτωση μη αποδοχής αντιπρότασης με την απόλυτη πλειοψηφία των μελών του Συμβουλίου ισχύει η πρόταση / εισήγηση της Οικονομικής Επιτροπής.
• Μειώνεται η θητεία των αντιπεριφερειαρχών και των αντιδημάρχων σε 1 έτος, ενώ δίνεται η δυνατότητα αιτιολογημένης αντικατάστασής τους μετά τη πάροδο 6 μηνών.
• Σε συνεργασία με τη Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας, κάθε περιφέρεια προσλαμβάνει έναν εξειδικευμένο ειδικό σύμβουλο για θέματα πολιτικής προστασίας, ο οποίος θα είναι σε διαρκή συνεργασία όλο το έτος με την κεντρική κρατική δομή.
•  ΠΗΓΗ - www.aftodioikisi.gr/

Κυκλοφορεί το νέο τεύχος του νέου Λόγιου Ερμή (τ. 18) με το τρίτο μέρος στο αφιέρωμα στον Παναγιώτη Κονδύλη

Κυκλοφορεί την Τετάρτη 17 Ιουλίου στα βιβλιοπωλεία της Αθήνας και την Παρασκευή 19 Ιουλίου 2019 σε περίπτερα και κέντρα Τύπου το νέο τεύχος του νέου Λόγιου Ερμή (τ. 18) με το τρίτο μέρος στο αφιέρωμα στον Παναγιώτη Κονδύλη. Για ηλεκτρονικές παραγγελίες επισκεφτείτε το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο των Εναλλακτικών Εκδόσεων.

Περιεχόμενα τ. 18

Τασούλα Καραγεωργίου, Ἕνα χαῖρε σοῦ λέω… Μάριος Ευρυβιάδης, Σπύρος Βρυώνης: Όταν φεύγει ένας σοφός Σπύρος Βρυώνης, Πρόλογος για το βιβλίο του Γ. Καραμπελιά, «1204» Κριστόφ Γκιλλουί, Το τέλος της δυτικής μεσαίας τάξης

Ζυλιέτ Φορ, Ο κοσμισμός: μία παλιά ρωσική ιδέα για τον εικοστό πρώτο αιώνα Σωτήρης Σόρογκας, Για τον Δημήτρη Μυταρά Θανάσης Δ. Κωτσάκης, «Αποδομητικές» μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση Νικήτας Αλιπράντης, Το ιστορικό ελληνικό πολιτικό ήθος Σπύρος Α. Γεωργίου, Ο μύθος στον στοχασμό του Χρήστου Μαλεβίτση

*****

Ν. Γ. Πολίτης, Ἀλέξανδρος ὁ Μέγας κατὰ τὰς δημώδεις παραδόσεις Δημήτρης Κουγιουμτζόγλου, Ο Μ. Αλέξανδρος των νεοελληνικών παραδόσεων Γιάννης Βλαχογιάννης, Λαός ὁ ποιητής

Αφιέρωμα Παναγιώτης Κονδύλης – Μέρος Γ΄ Γιώργος Καραμπελιάς, Η διαμόρφωση των πολιτικών ιδεών του Π. Κονδύλη Γιώργος Μερτίκας, Για το βιβλίο του Γ. Καραμπελιά «Π. Κονδύλης: Μια διαδρομή» Άγγελος Γουνόπουλος, Μαρξισμός και εθνικό φαινόμενο στη σκέψη του Κονδύλη Π. Κονδύλης – Ριχ. Σωμερίτης, Αρθρογραφία στο Βήμα (1997-1998)

***** Θεόδωρος Ντρίνιας, Κοινωνικά κινήματα: Αλλάζοντας την κοινωνία –
διατηρώντας το σύστημα ανέπαφο (β΄ μέρος) Σπύρος Κουτρούλης, Η πολιτική φιλοσοφία του Πλάτωνα, η πολυμέρεια
της ερμηνείας της από τον Κ. Πόππερ και η απάντηση του Ε. Κασσίρερ Αρ. Αθανάσιος Παραβάντσoς, Μετανεωτερική συνθήκη και θρησκεία

Βιβλιοπαρουσιάσεις Δημήτρης Γ. Μπούσμπουρας, Για την κατανόηση της εξέλιξης των ειδών Κώστας Ασημακόπουλος: Ν. Κακαδιάρης, Υποθέσεις επί ξυρού ακμής Νίκος Κελέρμενος: Γ. Ρηγάτος, Ιστορικό λεξικό της ελληνικής ιατρικής

Πλήρη αντισεισμικό έλεγχο σε όλα τα σχολεία του Δήμου Φυλής ζητά η Ένωση Γονέων Άνω Λιοσίων & Φυλής

«Κυκεών Folk Beer Festival»: Το 1ο φεστιβάλ μπίρας και φολκλόρ στο Ίλιον

Περισσότερες από 100 ετικέτες μπίρας και γεύσεις από όλο τον κόσμο, περιμένουν όσους βρεθούν στο πιο πρωτότυπο φεστιβάλ του καλοκαιριού,
το «ΚΥΚΕΩΝ Folk Beer Festival»!
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φίλων Ζύθου σε συνεργασία με τον Δήμο Ιλίου, αντιστέκονται στη ζέστη «παντρεύοντας» την παγωμένη μπίρα με το φολκλόρ, σε ένα τετραήμερο party με μουσική, χορό, θεατρικές παραστάσεις, διαδραστικούς διαγωνισμούς κ.ά.
Επίτιμος καλεσμένος, φυσικά, ο «Κυκεών», το αρχαίο ποτό των Ελλήνων που είχε ως βάση το κριθαρόζουμο και το κρασί, ενώ εμπλουτιζόταν με βότανα, αλλά και κατσικίσιο τυρί ανάλογα με τον τόπο παραγωγής του. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι στην Ιλιάδα, την Οδύσσεια, τα Ελευσίνια μυστήρια, την αγροτική ζωή και τα συμπόσια, ο «Κυκεών» επιστρέφει! Μία από τις εκπλήξεις του φεστιβάλ είναι η σύγχρονη αναβίωσή του σε περιορισμένη ποσότητα, σε συνεργασία με την Πατραϊκή Ζυθοποιία.
Το «ΚΥΚΕΩΝ Folk Beer Festival» έχει την υποστήριξη του Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας Ι.Ο.ΑΣ. «Πάνος Μυλωνάς», εκπρόσωποι του οποίου θα ενημερώνουν σχετικά τους επισκέπτες. Παράλληλα, οι ενδιαφερόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να εκτελέσουν «ασκήσεις» φορώντας ειδικά γυαλιά προσομοίωσης μέθης, διαπιστώνοντας από πρώτο χέρι το πώς και πόσο επηρεάζεται ο οργανισμός από την κατανάλωση αλκοόλ!
Πρόγραμμα του φεστιβάλ
Πέμπτη 29 Αυγούστου

• 6.30 μ.μ Φιλαρμονική Δήμου Ιλίου στους πεζοδρόμους της πόλης
• 7.00 μ.μ. Μουσικές στιγμές από την Φιλαρμονική Δήμου Ιλίου
• 8.00 μ.μ. Ελληνικό ροκ από τη νεανική μπάντα Γκρίζα Πόλη
• 8.30 μ.μ. New Wave Rock από τη νεανική μπάντα Bend Over
• 9.15 μ.μ. Εγκαίνια – χαιρετισμός δημάρχου και διοργανωτών
• 9.30 μ.μ. Cabaret Valentin Κωμικά μονόπρακτα του Καρλ Βάλεντιν από την θεατρική ομάδα θεατρΙΛΙΟΝ σε σκηνοθεσία Σταμάτη Μπαντούνα
• 10.00 μ.μ Το συγκρότημα Electraland σε ελληνικές και ξένες διασκευές Rock, Pop & Funk

Παρασκευή 30 Αυγούστου

• 6.30 μ.μ. Βραδιά με χρώματα και ακούσματα Ελλάδας!
• Χορευτικά από εθνικοτοπικούς και πολιτιστικούς συλλόγους
• 8.30 μ.μ. Οι Cross Spirit Band σε δικές τους συνθέσεις κλασσικού Rock & Blues με επηρεασμούς από το Αμερικανικό και Αγγλικό Rock
• 9.20 μ.μ. Rockabillia! H εναλλακτική ομάδα τεσσάρων κοριτσιών σε Rock & Blues μας «περπατούν» στο δικό τους μουσικό μονοπάτι
• 10.00 μ.μ. Οι Electric Chair, ένα νέο μουσικό σχήμα, σε Heavy Grunge Rock μουσική

Σάββατο 31 Αυγούστου

• 7.30 μ.μ Χοροί και μουσικές του κόσμου! Χορευτικές ομάδες θα αποδώσουν χορούς από διάφορα μέρη του κόσμου
• 8.45 μ.μ. Οι Woodpeckers Band σε μια δυναμική εμφάνιση Blues Rock
• 9.30 μ.μ. Οι Nick Sansis Stratosphere σ’ ένα δυναμικό κλασσικό και Hard Rock παίξιμο συνδιασμένο με συναίσθημα, groove και έντονη σκηνική παρουσία
• 10.15 μ.μ. Η νέα μπάντα Fabulous VI σε ελληνικές και ξένες επιτυχίες ’80s & ’90s. Διασκεδάζουμε με τις καλύτερες ρυθμικές μουσικές από το παρελθόν: Rock on, Pop up & Dance!

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου
Θαλασσινός αέρας στην πόλη!

• 9.00 μ.μ. «Του Γιοφυριού της Άρτας», θεατροποιημένη δημοτική ποίηση. Ο πολιτιστικός σύλλογος Ορίζων με την θεατρική ομάδα Εν Χορώ παρουσιάζουν με ιδιαίτερο τρόπο (υπερμεγέθεις κούκλες και ζωντανή μουσική) ένα εντυπωσιακό τέταρτο από τις «Παραλογές και Άσματα». Σκηνοθεσία Θοδωρής Οικονομίδης
• 9.30 μ.μ. Συναυλία με τον μοναδικό Νίκο Φάκαρο
• Νησιώτικο γλέντι για μικρούς και μεγάλους. Τραγούδι και χορός για την καλύτερη επίγευση του Κυκεώνος! Όλοι μια παρέα, μια ψυχή!

Πηγή: Culturenow.gr

Μια ραδιογραφία της κυβέρνησης Μητσοτάκη

Μια ραδιογραφία της κυβέρνησης Μητσοτάκη

Του Γιώργου Καραμπελιά

Ο οριστικός ενταφιασμός της μεταπολίτευσης αλλά και της παραδοσιακής εμφυλιοπολεμικής διαίρεσης, αριστεράς-δεξιάς, ολοκληρώθηκε με τις εκλογές της 7^ης Ιουλίου του 2019 και τη συγκρότηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σχημάτισε μία κυβέρνηση που προσπαθεί να ανταποκριθεί στο αίτημα της υπέρβασης αριστεράς-δεξιάς, γεγονός που αντανακλάται τόσο στη σύνθεση της κυβέρνησής του όσο και στις προγραμματικές της δηλώσεις, και αυτό, παρ’ ότι εξελέγη επικεφαλής του παραδοσιακού πόλου της ελληνικής κεντροδεξιάς.
Πράγματι, ο Μητσοτάκης και οι περί αυτόν (καθόλου τυχαία, στους βασικούς του συμβούλους περιλαμβάνεται ο παλαιός γραμματέας της ΚΝΕ και στενός συνεργάτης  του Λαλιώτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, και ο πρώην διευθυντής των Νέων, Δημήτρης Μητρόπουλος) επιχείρησαν να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Από τη μία πλευρά, να στηριχτούν στη μόνη υπαρκτή πολιτική δύναμη την οποία διέθεταν, δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία, και από την άλλη, να την υπερακοντίσουν μέσα από μια «μακρονική» λογική. Έτσι, και σε προγραμματικό επίπεδο, στη διάρκεια μιας μακράς προεκλογικής περιόδου, όσο και στα πρώτα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης, επέλεξαν έναν προγραμματικό λόγο που αρνείται τις παραδοσιακές διαιρέσεις.
Όλοι θεωρούσαν, και εν μέρει είναι ακριβές, πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η στενή του ομάδα εμφορούνται από φιλελεύθερες αντιλήψεις. Δηλαδή, στοχεύουν στη περαιτέρω αποδυνάμωση της κρατικής παρέμβασης και την ενίσχυση των μηχανισμών της αγοράς. Ωστόσο, κάτι που εξέπληξε πολλούς, στο μείγμα που επιχείρησε να διαμορφώσει, συμπεριλαμβάνει και μία διάσταση πατριωτισμού. Σε σχέση με τη Συμφωνία των Πρεσπών, κατόρθωσε να αποκρούσει τα σχέδια του Τσίπρα να προκαλέσει ρήγμα στο εσωτερικό της κεντροδεξιάς και να μεταβάλει αυτή τη συμφωνία σε όπλο για την κατίσχυση επί του ΣΥΡΙΖΑ. Στην ίδια κατεύθυνση αναφέρθηκε στην ανάγκη ενίσχυσης της αμυντικής βιομηχανίας, στη δημογραφική ενδυνάμωση της χώρας με μέτρα ενίσχυσης της τεκνοποιίας, καθώς και σε μέτρα για το μεταναστευτικό.
Εγκολπώθηκε το αίτημα νόμου και τάξης, σε ό,τι αφορά τα Εξάρχεια, το άσυλο, την επιβολή του νόμου και την ασφάλεια γενικότερα, που παραδοσιακά εκφραζόταν από τις πιο δεξιές συνιστώσες της Νέας Δημοκρατίας.
Απευθύνθηκε, παράλληλα, προνομιακά στα μεσαία στρώματα, με την άμεση μείωση του ΕΝΦΙΑ και τις φορολογικές ελαφρύνσεις που υιοθέτησε αλλά ταυτόχρονα –και εξέπληξε πολλούς– στράφηκε και στα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, μέσα από τη διατήρηση του μειωμένου αφορολόγητου, τη μείωση του ΦΠΑ και τη διατήρηση των επιδομάτων που είχε θεσμοθετήσει προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο για τον «νεοφιλελευθερισμό», αυτός αφορά κατεξοχήν την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και των ξένων επενδύσεων (με προνομιακά πεδία την επένδυση στον χρυσό της Χαλκιδικής και το Ελληνικό).
Τέλος, προσέφερε απαρχές παρεμβάσεων σε σχέση με τα ζητήματα του πολιτισμού, με την ανακοίνωση ενοποίησης Πολυτεχνείου-Αρχαιολογικού Μουσείου. Παράλληλα, συνέχισε τα ανοίγματα προς τα λαϊκά στρώματα, κυρίως στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας, με το σχέδιο απομάκρυνσης των φυλακών Κορυδαλλού και τη χωροθέτηση του πρώτου πρότυπου σχολείου στο Περιστέρι.
Αυτή η στρατηγική Μητσοτάκη δεν αποτελεί μόνο μια προσπάθεια ικανοποίησης διαφορετικών στρωμάτων, τάξεων και ευαισθησιών, αλλά αποτελεί οργανικό στοιχείο της πρότασής του. Αυτό διαφαίνεται από την πορεία την οποία ακολούθησε μέχρι τώρα. Προσωπικά, με είχε ήδη εκπλήξει η άρνησή του να υπερψηφίσει, το 2015, μόνος αυτός, από όλη τη κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, την υποψηφιότητα του Προκόπη Παυλόπουλου για τη προεδρία της Δημοκρατίας. Ενέργεια που έδειχνε, ήδη από εκείνη την εποχή, όχι μόνο μία ριζική αντιπαλότητα με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με τους συμβιβασμούς της καραμανλικής πτέρυγας του κόμματος.
Εξ άλλου, η εκλογή του Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας επιτεύχθηκε μέσα από μια κωμικοτραγική καραμπόλα αντιπαραθέσεων ανάμεσα στις παραδοσιακές νεοδημοκρατικές δυνάμεις (Μεϊμαράκης, Τζιζικώστας) και την τελική κινητοποίηση για την εκλογή Μητσοτάκη από ψηφοφόρους μη μέλη της Νέας Δημοκρατίας. Ο Κυριάκος υπήρξε ο εκπρόσωπος αυτού που χαρακτηρίζουμε νέα μικροαστικά και ανώτερα μεσαία στρώματα, δηλαδή εκείνα των επαγγελματιών της πληροφορικής, της οικονομίας, των στελεχών επιχειρήσεων κ.λπ. Κατόρθωσε, εκμεταλλευόμενος τις αντιπαραθέσεις των υπολοίπων νεοδημοκρατικών ομάδων και χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα τα παραδοσιακά δίκτυα της οικογένειας Μητσοτάκη, να επικρατήσει, παρότι μειοψηφία, στο εσωτερικό του κόμματος. Από τότε, διαμόρφωσε μια στρατηγική που συνίσταται στη σταδιακή διεύρυνση της απεύθυνσής του, κατεξοχήν προς τον χώρο του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ και των εκβλαστήσεών του (Ποτάμι κλπ.). Κατέληξε έτσι να αποκτήσει μία βάση κατά πολύ ευρύτερη εκείνης της Νέας Δημοκρατίας (σύμφωνα με τα στοιχεία του exit poll, στις εκλογές της 7^ης Ιουλίου, μόνο το 28% των ψηφοφόρων φέρεται να ταυτίζεται με τη Νέα Δημοκρατία ιδεολογικά, ενώ το υπόλοιπο 12%, προέρχεται από άλλες πολιτικές οικογένειες).
Σε αυτή τη στρατηγική, βρήκε αναπάντεχους αρωγούς την ηγεσία του Ποταμιού και του ΚΙΝΑΛ. Η προσέγγιση του Θεοδωράκη με τον ΣΥΡΙΖΑ, επί τη βάσει της συμφωνίας τους για τις Πρέσπες, διέλυσε αυτό το κόμμα και έστειλε το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων και σημαντικό αριθμό στελεχών του στη Νέα Δημοκρατία. Τέλος, τα «κολλητιλίκια» μεγάλου μέρους της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ –με αποτέλεσμα την εκπαραθύρωση του Βενιζέλου– του προσέφεραν ένα σημαντικό μέρος των ψήφων του ΠΑΣΟΚ και εκατοντάδες στελέχη του, που προσχώρησαν μαζικά στο περιβάλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πρόκειται για μια προσχώρηση λιγότερο γνωστή από τη προσχώρηση των παλαιοπασόκων στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αφορά, στην πραγματικότητα, το δυναμικότερο κομμάτι των νεαρών στελεχών του σημιτικού ΠΑΣΟΚ.
Η εκπαραθύρωση του Βενιζέλου και ο αποκλεισμός οποιασδήποτε πιθανότητας μετεκλογικής συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας–ΚΙΝΑΛ ενίσχυσε ακόμη περισσότερο το εγχείρημα Μητσοτάκη, στον βαθμό που η μη αυτοδυναμία του προοιωνιζόταν ακυβερνησία και αστάθεια. Αυτό ήταν το καίριο χτύπημα που επέφερε στο ΚΙΝΑΛ η εσωκομματική «πέμπτη φάλαγγα» του ΣΥΡΙΖΑ (Παπανδρέου, Μαλέλης, Λαλιώτης, Λιβάνης, Κρεμαστινός και προπαντός ο αθέατος καναλάρχης ενορχηστρωτής), ανοίγοντας τον δρόμο για τη οριστική πολιτική του εξαφάνιση.
Επειδή η ζωή και η πολιτική δεν ανέχονται το κενό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εφόρμησε κυριολεκτικώς στον χώρο του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, θέλοντας να τον αποσπάσει οριστικά από την επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να συγκροτήσει μία κυριολεκτικά ευρεία κεντρώα-κεντροδεξιά παράταξη. Και μετά τις εκλογές, με δεδομένο το σημαντικό ποσοστό που διατήρησε ο ΣΥΡΙΖΑ, προχώρησε ακόμη περισσότερο σε αυτή τη κατεύθυνση. Όχι μόνο διόρισε δεκάδες υπουργούς, υφυπουργούς και γενικούς γραμματείς, προερχόμενους από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ (οι Χρυσοχοΐδης, Πιερρακάκης, Θεοδωρικάκος, Μενδώνη είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου) αλλά, και σε επίπεδο κυβερνητικών εξαγγελιών, φρόντισε να προχωρήσει πολύ πιο πέρα από το ίδιο το προεκλογικό του πρόγραμμα. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των κινήσεων φάνηκε πολύ καθαρά στη αφωνία του ΣΥΡΙΖΑ και τις αναποτελεσματικές κραυγές της Φώφης. Ο Μητσοτάκης επιχειρεί, με μια «μακρονικού» τύπου απόπειρα, να καλύψει όλο τον κενό χώρο από τη Δεξιά μέχρι τις παρυφές της Κεντροαριστεράς, εμφανιζόμενος ως ο Έλληνας εκφραστής της μακρονικής υπέρβασης του σχήματος «Αριστερά-Δεξιά».
Ο διορισμός δεκάδων υφυπουργών που δεν προέρχονται από το κοινοβούλιο εντάσσεται στην ίδια στρατηγική, της μερικής απόσπασης της κυβερνητικής λειτουργίας από τις συνηθισμένες πολιτικές και μικροκομματικές δουλείες των κοινοβουλευτικών υπουργών (κάτι που για πρώτη φορά γίνεται στην Ελλάδα). Ο Μητσοτάκης, πατώντας σε μια ισχυρή παράταξη, δημιουργεί ένα είδος «ήπιου βοναπαρτισμού», απευθυνόμενος και εντάσσοντας στο σχέδιό του τις βασικές δυνάμεις των νέων μεσοστρωμάτων.
Βεβαίως, το βασικό όπλο του Κυριάκου Μητσοτάκη, που του επέτρεψε να επιχειρήσει αυτό το πολιτικό aggiornamento, ήταν… ο Αλέξης Τσίπρας! Η παροιμιώδης αποτυχία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που απεδείχθη ανίκανη να πραγματοποιήσει μια «αριστερή» τεχνοκρατική διαχείριση –όπως φαίνεται να επιτυγχάνει η αριστερά στην Πορτογαλία, π.χ.–, τα ερείπια που επισώρευσε σε όλους τους τομείς του κυβερνητικού έργου, η αναλγησία που έδειξε στο Μάτι και τη Μάνδρα, η εθνομηδενιστική ιδεοληψία της εξωφρενικής Συμφωνίας των Πρεσπών, η διαφθορά των κότερων, όλα αυτά μαζί, προσέφεραν στον Κυριάκο Μητσοτάκη, στο πιάτο, το έδαφος της ηγεμονίας.
Οι προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ της τελευταίας περιόδου να συγκροτήσει ένα τεχνοκρατικό αντίστοιχο της μητσοτακικής ομάδας (με την άνοδο της νεότερης γενιάς των γιάπηδων του ΣΥΡΙΖΑ: Χαρίτσης, Αχτσιόγλου, Ηλιόπουλος κ.λπ.) ήρθαν ιδιαίτερα καθυστερημένα και παρέμειναν μειοψηφικές. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε ένα κόμμα με προφίλ και πρακτικές Μαυρογιαλούρου της δικαιωματιστικής Αριστεράς , οι οποίες αντανακλούν το ίδιο το προφίλ του αρχηγού του, του Τσίπρα. Ο Τσίπρας αποτελεί ένα σώμα με τον Παπά, τον Πολάκη, τη Νοτοπούλου, τον Καρανίκα και τον Φλαμπουράρη, και είναι αδύνατον να εκφράσει οργανικά κάτι που δεν είναι. Γι’ αυτό και στην ουσία, άμεσα, ο Μητσοτάκης δεν απειλείται σοβαρά στο εσωτερικό πολιτικό επίπεδο.
Και το ίδιο συμβαίνει και στο ενδοκομματικό πεδίο. Πράγματι, όπως προαναφέραμε, η επικράτηση του Μητσοτάκη στο εσωτερικό της ΝΔ ήταν εκείνη ενός «αουτσάιντερ», απέναντι στις παραδοσιακές ηγετικές δυνάμεις του κόμματος, κυρίως εκείνες των «Καραμανλικών», αλλά και των ιδιαίτερα αποδυναμωμένων, μετά την ήττα του 2015, Σαμαρικών. Και εν πολλοίς επετεύχθη μια και ο εσωτερικός καβγάς, μεταξύ των δύο «καραμανλικής» προέλευσης υποψηφίων, έδωσε τη δυνατότητα στο «αουτσάιντερ» να επιβληθεί. Διότι η Νέα Δημοκρατία βάδιζε προς μια ιστορική ενδόρρηξη εξ αιτίας των αλλεπάλληλων εκλογικών πληγμάτων αλλά και διότι είχε πληγεί καίρια από την παρασπονδία των «καραμανλικών», αυθεντικών ή θρυλούμενων τέτοιων, οι οποίοι, στον ένα ή άλλο βαθμό, τορπίλισαν την κυβέρνηση Σαμαρά και συνέβαλαν αποφασιστικά στην άνοδο του Τσίπρα στην εξουσία: Η δημιουργία του κόμματος Καμμένου –που αποτέλεσε τον βασικό δίαυλο της παροχέτευσης δυνάμεων της «λαϊκής δεξιάς» στο νέο κυβερνητικό σχήμα– ήταν μόνο μία παράμετρος αυτής της πολύπλευρης συμπόρευσης, αν όχι και ανοικτής στήριξης. Η εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας, η επιλογή Παπαγγελόπουλου στο υπουργείο Δικαιοσύνης και η συμπαράταξη των «καραμανλικών» ανώτερων δικαστικών με τη νέα κυβέρνηση, ακόμα και η παρουσία προσωπικοτήτων ήσσονος σημασίας, όπως η Παπακώστα, εντάσσονται σε αυτή τη στρατηγική. Μια στρατηγική που συμπεριλάμβανε σημαντικό αριθμό από δημοσιογράφους, εφημερίδες, ηλεκτρονικές ειδησεογραφικές σελίδες κ.λπ. Στην πραγματικότητα, όπως έχουμε επισημάνει και σε άλλες περιπτώσεις, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, εκτός από την ανοικτή δημόσια στελέχωσή της από τα δύο κυβερνητικά κόμματα, είχε εξασφαλίσει την αρωγή και τη συμπαράσταση, όχι πάντα τόσο αθέατη, μιας πασοκικής και μιας νεοδημοκρατικής  πτέρυγας. Και αυτό το έκαναν με το έωλο επιχείρημα ότι έτσι εξασφάλιζαν τον έλεγχο  του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μην… εκτραπεί. Χωρίς βέβαια να τους περάσει από το μυαλό ότι έτσι στην πραγματικότητα διασφάλισαν την άνοδο και τη διατήρηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία!

Απαιτείται μια οραματική επανάσταση

Ο Μητσοτάκης,  αν απειλείται από κάτι, είναι από το τεράστιο βάρος των προβλημάτων που έχει απέναντί του και κατεξοχήν από τη παρουσία του Ερντογάν και της νεοθωμανικής Τουρκίας. Η Ελλάδα είναι μία χώρα σε παρακμή η οποία απειλείται με ιστορική υποβάθμιση σε ακόμα κατώτερα επίπεδα της παγκόσμιας κοινωνίας των εθνών και εκεί βρίσκεται η αχίλλειος πτέρνα κάθε ανορθωτικής απόπειρας. Επιζητεί μια «κανονικότητα» και επιδιώκει μια τεχνοκρατική αποτελεσματικότητα σε μία χώρα που απαιτεί ταυτόχρονα μια μεγάλη και οραματική πανστρατιά για την επιβίωσή της. Εκεί, οι εθνομηδενιστικών καταβολών και αντιλήψεων σύμβουλοί του, από τον Κωνσταντίνο Ζούλα μέχρι τους ανοικτά σημιτικούς, δεν είναι εύκολο, ίσως είναι και αδύνατο, να επωμιστούν μια τεράστια προσπάθεια στην οποία η τεχνοκρατική αποτελεσματικότητα πρέπει να συμβαδίζει με τον ύψιστο πατριωτισμό και ένα όραμα βυθισμένο στην ιστορική παράδοση και τον πολιτισμό του ελληνικού έθνους. Όσο και εάν ένα τμήμα των νεογιάπηδων που περιστοιχίζουν τον Μητσοτάκη έχει αρχίσει να εισαγάγει κάποια ψήγματα πατριωτικής ευαισθησίας στον λόγο του, είναι άραγε αυτά αρκετά για να ανταποκριθούν αμέσως στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία; Έτσι, για την ανάκαμψη της δημογραφικής κρίσης, δεν θα αρκέσουν τα επιδόματα των δύο χιλιάδων ευρώ για κάθε νέο παιδί. Πρέπει να υπάρξει μία ιδεολογική επανάσταση στο ζήτημα της αντιμετώπισης της υπογεννητικότητας και των προτύπων κοινωνικοποίησης. Με άλλα λόγια, αφ’ ενός οι ενισχύσεις θα έπρεπε να είναι περισσότερες και κλιμακωτές, με βάση τον αριθμό των γεννώμενων τέκνων και, αφετέρου, το εκπαιδευτικό σύστημα να αλλάξει σε βάθος σε ό,τι αφορά τις αξίες τις οποίες διαχέει στη κοινωνία.
Για να αντιμετωπιστεί η τουρκική απειλή στην Κύπρο, θα χρειαστεί η χώρα να επανέλθει, έστω σταδιακά, στο ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδας-Κύπρου, ενώ η Τουρκία θα πρέπει να εισπράξει ένα μήνυμα ανυποχώρητης υπεράσπισης των

Δήμος Χαϊδαρίου : Απαιτούμε άμεσες ενέργειες από την Κυβέρνηση!

Ο πρόσφατος σεισμός έφερε στην επιφάνεια τις χρόνιες ελλείψεις σε αντισεισμική θωράκιση, τόσο στο Χαϊδάρι όσο και συνολικά στη Δυτική Αττική.

Όσον αφορά το Δήμο μας, πάνω από 1500 είναι οι κατοικίες και τα κτίρια που έχουν πάθει ζημιές, μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης. Ο σεισμός έπληξε ιδιαίτερα τους κατοίκους των περιοχών του Δάσους και του Δαφνιού. Επιπλέον, πρόκειται για κατοικίες ήδη επιβαρυμένες από το σεισμό του 1999. Από τις πρώτες ώρες μετά το σεισμό, οι υπηρεσίες του Δήμου τέθηκαν σε επιφυλακή και συνδράμουν τα ειδικά συνεργεία από το Υπουργείο Υποδομών, το οποίο έχει και την ευθύνη για τη διενέργεια των ελέγχων.

Η Κυβέρνηση γνωρίζει όλα τα παραπάνω δεδομένα, τα οποία καταστούν άμεση την παρέμβαση του κράτους με ουσιαστική βοήθεια σε εξειδικευμένο προσωπικό για να ολοκληρωθούν σύντομα οι έλεγχοι, αλλά και σε αποζημιώσεις ώστε να προχωρήσουν άμεσα οι επισκευές των κτιρίων. Ενώ πολλά σπίτια και καταστήματα στο Χαϊδάρι επλήγησαν από το σεισμό της 19ης Ιουλίου, μέχρι τώρα η κυβέρνηση προσπαθεί να υποβαθμίσει το γεγονός. Δεν αναφέρονται πουθενά ούτε από κυβερνητικά στελέχη, αλλά ούτε και από τα κεντρικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις αυτή τη στιγμή.

Οι ζημιές, είναι αμέτρητες και για να αποκατασταθούν χρειάζονται παρά πολλά χρήματα. Την ίδια ώρα οι κάτοικοι της πόλης μας, με την οικονομική κρίση που βιώνουμε, πολλές φορές δεν μπορούν να ανταποκριθούν ούτε στις ανάγκες της καθημερινότητας. Απαιτούμε απ’ την Κυβέρνηση, να προχωρήσουν άμεσα οι έλεγχοι σε σπίτια, καταστήματα και Δημόσια κτίρια (Νοσοκομεία, Σχολεία, Παιδικοί Σταθμοί, Αθλητικές και Πολιτιστικές Εγκαταστάσεις).

Να ληφθούν άμεσα μέτρα για την αποκατάσταση των ζημιών και να δοθεί επίδομα σε όλους τους πληγέντες και αποζημιώσεις σε όλους τους σεισμόπληκτους, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς, δίχως καμία καθυστέρηση. Η Δημοτική Αρχή, σε περίπτωση που η Κυβέρνηση δεν δώσει λύση σε αυτά τα θέματα, θα προχωρήσει προκηρύσσοντας αγωνιστικές κινητοποιήσεις στο πλευρό των κατοίκων της πόλης.

Οξύτατη επίθεση στη Ρένα Δούρου από τους εργαζόμενους στον ΕΔΣΝΑ. «Είναι υπεύθυνη για το μονόδρομο της παράτασης του ΧΥΤΑ Φυλής»

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Έχουμε ήδη φτάσει στον Αύγουστο του 2019 και το Σωματείο μας ακόμα αναμένει τις χωροθετήσεις του νέου ΠΕΣΔΑ που δεσμεύτηκε  η κ. Δούρου ότι θα τις ανακοινώσει έως τα μέσα Ιουνίου του 2018.
Η δέσμευση αυτή ανακοινώθηκε στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο γραφείο της στην Περιφέρεια Αττικής με  το ΔΣ του Σωματείου των Εργαζομένων ύστερα από απόφαση της Γενικής του Συνέλευσης.
Με έκπληξη λοιπόν διαβάσαμε δελτίο τύπου της κ. Δούρου όπου αναφέρει ότι «πρόκειται για μια πολιτική απόφαση που θα πρέπει να λάβει η νέα Διοίκηση της Περιφέρειας σχετικά με την παράταση του χρόνου λειτουργίας του ΧΥΤΑ Φυλής, ότι ο νέος Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης των Αποβλήτων της Αττικής προσφέρει στην κατεύθυνση αυτή εναλλακτικές λύσεις, και ότι επέλεξε να μην προχωρήσει σε κάποια επιλογή, προκειμένου να μην δεσμεύσει τη νέα διοίκηση».
Δηλαδή από το Δεκέμβριο του 2016 που εγκρίθηκε ο νέος ΠΕΣΔΑ έως σήμερα ‘αγρόν ηγόραζε’ και ανερυθρίαστα ρίχνει το μπαλάκι της λύσης του προβλήματος που αυτή δημιούργησε στη νέα διοίκηση.
Η κ. Δούρου μη υπολογίζοντας τις επανειλημμένες ανακοινώσεις από το 2017 της ΠΟΕ-ΟΤΑ και του Σωματείου των Εργαζομένων του ΕΔΣΝΑ για το κορεσμό του χώρου του ΧΥΤΑ Φυλής προτίμησε να σφυρίζει αδιάφορα υποσχόμενη δήθεν χωροθετήσεις.
Η κ. Δούρου  που είχε κάνει σημαία της το κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής λέει σήμερα επίσης ανερυθρίαστα ότι υπάρχουν δυνατότητες, στη βάση επεμβάσεων εντός του ΧΥΤΑ, για παράταση της διάρκειας ζωής του για όσο διάστημα (από ένα ως όσα χρόνια) αποφασίσει σχετικά η νέα Διοίκηση.
Αντί λοιπόν να συζητάμε για τη Περιβαλλοντική αποκατάσταση της περιοχής εμφανίζεται ως…..μονόδρομος η επέκταση του ΧΥΤΑ Φυλής !!!!! αλλά και αν έχει γίνει πλέον η επέκταση μονόδρομος η Διοίκηση Δούρου ας πάρει έντιμα τις ευθύνες επάνω της, γιατί ο φορέας μας και οι εργαζόμενοι σε αυτόν δεν μπορεί να αμαυρωθούν από τις δικές της ……. «αστοχίες». Άλλωστε, το Σωματείο μας, το συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και οι συνάδελφοι μηχανικοί έγκαιρα είχαν χτυπήσει τον κώδωνα κινδύνου.
Δηλαδή ακόμα πιο λιανά; Η κ. Δούρου στα πέντε χρόνια θητείας της και με εγκεκριμένο ΠΕΣΔΑ από το 2016 αποφάσισε ότι πρέπει να αποφασίσει η νέα Διοίκηση;!!!!!!!!!!
Όμως, στο ίδιο δελτίο τύπου  ομολογεί ευθέως ότι είναι υπεύθυνη για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής,  και έτσι είναι, αφού ουδέποτε ασχολήθηκε σοβαρά με αυτή δίδοντας πολιτικές αρμοδιότητες σε πρόσωπα μη ικανά όπως αποδείχθηκε.
Η πολιτική που ακολούθησε η κ. Δούρου και συνεχίζει να ακολουθεί στη διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής οδήγησε σε καταστροφικά αδιέξοδα. Με τη πολιτική αυτή υπονομεύεται ο Φορέας μας και αμφισβητείται η αξιοπιστία του. Ένας Φορέας φάρος για όλη την Ελλάδα που επιτυχώς έχει διαχειριστεί έως σήμερα τα απορρίμματα της Αττικής για τέσσερις περίπου δεκαετίες. Λακωνικά λέμε: οι εργαζόμενοι στον ΕΔΣΝΑ δεν πρόκειται να δεχθούν την υπονόμευση αυτή.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                 Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Γ. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ                                                                Ι. ΠΑΣΧΑΛΗΣ