Και μετά τη Μακεδονία… η Θράκη;

Του Κώστα Καραίσκου από το antifonitis.gr 

Η ελεεινή Συμφωνία Τσίπρα – Κοτζιά με τους Ψευτομακεδόνες είναι το κομβικό σημείο, το τεστ αλήθειας για την συγκυβέρνηση Σύριζα – ΑνΕλ αλλά και για όλα τα κόμματα. Όπως ακριβώς το 2004 αποκαλύφθηκε ενώπιόν μας όλο το δημοσιογραφικό – πολιτικό προσωπικό της χώρας στην απόλυτη γύμνια του, ταυτιζόμενο με το ελληνοκτόνο Σχέδιο Ανάν, έτσι και τώρα έχουμε ανάλογο θέαμα. Απλώς τώρα Κούλης και Φώφη, όντας μεν στην αντιπολίτευση, πιεζόμενοι δε να εναντιωθούν σε όλον αυτόν τον κόσμο που λέει ΟΧΙ στα αφεντικά, πασχίζουν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα: και να υπακούσουν στις δυτικές εντολές και να μην απογοητεύσουν το δυνητικό εκλογικό τους κοινό. Το πραξικόπημα που εκτελεί ο Σύριζα σε βάρος του «κυρίαρχου» λαού δείχνει πέρα από κάθε αμφιβολία τις εξαρτήσεις και τα όρια της εγχώριας δήθεν Αριστεράς. Αυτό όμως που είναι πλέον πασίδηλο στο Μακεδονικό, με τον υπουργό Εξωτερικών να τσακίζει τα ελληνικά δίκαια και ταυτόχρονα να φουσκώνει σαν φύλαρχος ενώπιον των ιθαγενών, είναι αυτό που κάνει και στη Θράκη δύο χρόνια τώρα. Απλώς οι κινήσεις του δεν είναι στο προσκήνιο και δεν γίνονται ευρέως αντιληπτές. Έχουμε λοιπόν και λέμε.

Τι ελέγχει θεσμικά σήμερα η πολιτεία στο εσωτερικό της μειονοτικής κοινωνίας; Τους μουφτήδες και τις Διαχειριστικές Επιτροπές που ορίζει, κυρίως σε Ξάνθη και Κομοτηνή. Τόσα χρόνια αυτό γινόταν με έναν άγαρμπο και ενίοτε ύποπτο τρόπο, με χρήση των μυστικών κονδυλίων και με αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί να εκτίθενται ως ενεργούμενα του ελληνικού κράτους. Στην Κομοτηνή όμως τα τελευταία χρόνια, στο άντρο του προξενικού δικτύου, ο νυν μουφτής Μέτσο Τζεμαλή και ο πρόεδρος της Διαχειριστικής Σελήμ Ισά έχουν πετύχει το ακατόρθωτο: με την ακεραιότητά τους και με τις ικανότητές τους έσυραν την μουσουλμανική κοινωνία κοντύτερα στους θεσμούς της χώρας και έφραξαν τον δρόμο στην διαβόητη ΤΙΚΑ, τον τουρκικό Οργανισμό που αλωνίζει τα Βαλκάνια κι ανοίγει τον δρόμο στις ερντογανικές στοχεύσεις. Έχουμε γράψει αρκετές φορές για το θέμα, χωρίς να ιδρώσει το αυτί κανενός. Το ΥΠΕΞ λοιπόν, αλλά και η Κυβέρνηση συνολικά, συνεχίζει να υποσκάπτει τους ανθρώπους αυτούς, άλλοτε με εντολές από την Αθήνα κι άλλοτε με αποφάσεις του «συμβούλου» που φύτεψε ο Κοτζιάς στην περιοχή. Τον περασμένο Οκτώβρη έγινε μία συνάντηση στην Αθήνα που υποτίθεται ότι θα έλυνε τα προβλήματα, όμως αποδείχθηκε ότι ήταν άλλη μια ξεδιάντροπη κοροϊδία. Προφανώς ο κ. Κοτζιάς βλέπει τους άλλους τόσο κατώτερούς του που νιώθει άνετα στη θέση να ψεύδεται ασύστολα και ανερυθρίαστα. Έτσι εξακολουθεί να κρεμάει οικονομικά τους μουφτήδες καλώντας τους να πληρώσουν τα έξοδά τους από την τσέπη τους όταν μετέχουν σε ισλαμικές διασκέψεις ή συνέδρια και διαφημίζουν την ελευθερία και ανεξιθρησκία της πατρίδας μας! Για τους προέδρους των Διαχειριστικών αρνείται να καλύψει τα ελάχιστα ποσά, όταν ταυτοχρόνως στήνεται νέο ευρωβόρο κύκλωμα δεκάδων ανθρώπων με αμφίβολα αποτελέσματα ή υπάρχουν ιμάμηδες με δόντι στην Αθήνα – και στην Άγκυρα – που κονομάνε χιλιάδες μαύρα ευρώ μηνιαίως! Και δεν είναι μόνο η επιχειρούμενη οικονομική ασφυξία που χρησιμοποιείται για εξώθηση σε παραιτήσεις αλλά και οι περίεργες «πρωτοβουλίες» με τον ίδιο στόχο. Πέρυσι ήρθε μια Επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας για να δει τον τρόπο λειτουργίας των μουφτειών. Ουδέποτε ανακοινώθηκε κάποιο συμπέρασμα, ούτε και κοινοποιήθηκε κάτι στους ανθρώπους. Πριν τα Χριστούγεννα του 2017 η Οικονομική Αστυνομία έκανε επανειλημμένους ελέγχους στην Διαχειριστική της Κομοτηνής, μετά από «ανώνυμες» καταγγελίες που έγιναν στην τοπική Εισαγγελία, μάλλον από τον ίδιο χαφιέ. Δεν βρέθηκε τίποτε, προς μεγάλη απογοήτευση των …Ελλήνων αρμοδίων, αλλά ούτε και ανακοινώθηκε το πόρισμά της. Πέρυσι έγινε άλλη καταγγελία σε βάρος του Σελήμ Ισά για τον διορισμό του στην προεδρία της Διαχειριστικής, τόσο αστεία που τελικά δεν έφτασε ούτε στο δικαστήριο. Πού είχε όμως βρει τα απόρρητα έγγραφα η τότε καταγγέλλουσα αν όχι από την ίδια την Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων; Το παρακράτος που οι «αριστεροί» συριζέοι κάποτε μέμφονταν (εκτός κι αν λαδώνονταν για να γράφουν καταλλήλως…) το αξιοποιούν μια χαρά, ακόμη και με τα ίδια άτομα του παρελθόντος. Ως και την απόφαση της Μουφτείας Κομοτηνής να συνεργαστεί με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, ώστε να αξιοποιηθεί το ιεροδικαστικό της αρχείο, την έκοψε το Υπουργείο Παιδείας, μην τυχόν και κερδίσει πόντους στην συνείδηση των ντόπιων η μουφτεία (και η Παράταξη ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ που είχε την πρωτοβουλία). Για να μην πάμε στην υπόθεση του διορισμού του Πομάκου Ιμάμ Αχμέτ που έγινε και …ξέγινε μέσα σε μια μέρα στην Ξάνθη, μην τυχόν και προσβληθούν οι Τούρκοι!
Έχουμε λοιπόν έναν ύπουλο πόλεμο από το αθηναϊκό κέντρο αποφάσεων σε βάρος των ελαχίστων νομιμοφρόνων μουσουλμάνων της Θράκης και τον πόλεμο αυτόν, λογικά, τον κανοναρχεί ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς. Όμως δεν είναι προσωπικό το θέμα, είναι κυβερνητική γραμμή, να διώξουν τους ελληνόφρονες να ανοίξει το πεδίο για τους τουρκόφρονες – μέσω εκλογών, βεβαίως βεβαίως. Έτσι, ο υπουργός Παιδείας προσφέρει στο πιάτο της Άγκυρας τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία που η τελευταία πάντα διεκδικούσε, μέσα από ένα πρόσχημα πιλοτικού ευρωπαϊκού προγράμματος. Φέτος οι νηπιαγωγοί με τις κινητοποιήσεις τους το ακύρωσαν αλλά τελικά η συνδικαλιστική τους ηγεσία συνθηκολόγησε και όλα δείχνουν ότι από Σεπτέμβρη θα το βρούμε πάλι μπροστά μας. Παράλληλα, το υπουργείο Δικαιοσύνης με τον άμεμπτο εκείνον δημοκράτη, τον Κοντονή, που βλέπει κάθε εναντιόφρονα ως «χιτλερικό», με μιαν αχαρακτήριστη τροπολογία έβαλε σε τροχιά νομιμοποίησης τα πιο μισελληνικά σωματεία της περιοχής (είναι η υπόθεση της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης», που εκδικάστηκε στο Εφετείο Θράκης τον περασμένο Φεβρουάριο και αναμένεται η απόφαση). Και μέσα σε ένα εξάμηνο (Ιούνιος – Δεκέμβριος 2017) η δήθεν ελληνική Κυβέρνηση μάς κουβάλησε στη Θράκη τους τρεις κορυφαίους αξιωματούχους της γείτονος: Γιλντιρίμ, Μποζντάγ, Ερντογάν, μάλιστα τον τελευταίο ύστερα από προκλητικές δηλώσεις του αντιπροέδρου που πέρασαν αναπάντητες. Δυστυχώς ούτε οι ροχάλες του Ταγίπ στα μούτρα των δικών μας στην Αθήνα τους έκοψαν τη φόρα.
Το να πει κανείς ότι η Κυβέρνηση εγκαταλείπει τη Θράκη στις τουρκικές ορέξεις είναι βαρύ, δεν είναι όμως και αβάσιμο. Σημειώνω προς αξιολόγηση ένα απολύτως σίγουρο γεγονός: όταν εξελέγη ο Τσίπρας, του ετοίμασαν ένα χαρτί δύο υψηλόβαθμα στελέχη του Σύριζα Ροδόπης (ένας μειονοτικός κι ένας πλειονοτικός δηλωμένος άθεος) με αίτημα να διαλυθεί τοπικά η Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων και η …ΕΥΠ! Δεν γνωρίζω την τύχη εκείνου του απίστευτου εγγράφου αλλά είδαμε κατόπιν περίεργα πράγματα: η μεν ΥΠΥ να στελεχώνεται επί διετία με τρόπο …καρναβαλικό (κι ακόμα δεν συνήλθε), η δε ΕΥΠ να αποκεφαλίζεται πρόσφατα για άγνωστο λόγο και να ερημώνει. Μεσολάβησε και μία άλλη, αδιανόητη επίθεση του γραμματέα του τοπικού Σύριζα εναντίον του διοικητή Ασφαλείας και του Εισαγγελέα που ζήτησε ακαδημαϊκή βοήθεια σε ζητήματα ταυτότητας της μειονότητας! Και ναι μεν η βλακεία θα μπορούσε να είναι μια δικαιολογία για ελλιπή κατανόηση του σχετικού εγγράφου – που κρεμάστηκε μέχρι και στην πρόθυμη «Εφημερίδα των Συντακτών» – αλλά η σπουδή του ανεκδιήγητου Τόσκα να τιμωρήσει τον αξιωματικό και η σιωπηλή επαναφορά του μετά την αποκάλυψη της ουρανομήκους γκάφας άφησαν άναυδη την θρακική κοινωνία.
Για μας είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση Τσίπρα – Κοτζιά έχει πλέον δρομολογήσει άσχημες εξελίξεις σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη, παρότι αλλιώς είχε ξεκινήσει και παρότι οι τοπικές συνθήκες είναι εξαιρετικές για τα συμφέροντά μας. Βλέπουμε αυτή την κυβερνητική επιλογή στα πλαίσια μιας γενικής υποχώρησης έναντι της Τουρκίας, όπως φάνηκε και από την ανωτέρω περιγραφή του διαμορφούμενου πεδίου. Να είναι ο φόβος που διακατέχει τα «τρυφερά πόδια» της Αθήνας για την Ερντογανική Βαρβαρία; Μήπως θα θυσιαστούμε στα πλαίσια της προσέλκυσης των γειτόνων πίσω στο ΝΑΤΟϊκό μαντρί; Ή μήπως θα διαρρεύσει πάλι καμιά φήμη ότι θα …μας κόψουν το χρέος αν δώσουμε τη Θράκη στην Τουρκία;